Regulamin i sposób zaliczenia przedmiotu

Na ćwiczeniach obowiązują:

  1. punktualność
  2. przygotowanie do ćwiczeń (tematy będą w gablocie Zakładu Biologii i Botaniki Farmaceutycznej)
  3. biały fartuch
  4. bawełniana lub lniana ściereczka do optyki mikroskopu
  5. ściereczka do szkiełek mikroskopowych
  6. zeszyt bez linii oraz osobny do notatek
  7. ołówek
  8. gumka
  9. zmiana obuwia.

Regulamin obowiązujący studentów z przedmiotu biologia i genetyka

  1. Na ćwiczeniach studenci pracują w grupach pod opieką asystenta. Każdy student ma do dyspozycji mikroskop i preparaty konieczne do wykonania ćwiczenia. W razie ich uszkodzenia student ponosi odpowiedzialność materialną.
  2. Ćwiczenia rozpoczynają się punktualnie. Po rozpoczęciu prelekcji asystent zamyka salę ćwiczeń. Spóźnieni studenci mają nieobecność nieusprawiedliwioną.
  3. Ćwiczenia rozpoczynają się prelekcją, potem odbywa się część praktyczna ćwiczeń.
  4. Ćwiczenia obejmują parazytologię, cytologię, genetykę. Tematyka jest wywieszana przed rozpoczęciem ćwiczeń w gablocie Zakładu.
  5. Każde ćwiczenie należy zaliczyć u asystenta prowadzącego daną grupę na podstawie przygotowanej części teoretycznej i wykonanej części praktycznej.
  6. Jeżeli student jest nieprzygotowany z części teoretycznej, asystent może nie zezwolić na wykonanie części praktycznej, co prowadzi do niezaliczenia ćwiczenia.
  7. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zdanie egzaminu.
  8. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest zaliczenie ćwiczeń. Studentów obowiązuje zaliczenie wszystkich ćwiczeń. Odrabianie ćwiczenia możliwe jest tylko po przedstawieniu zwolnienia lekarskiego.
  9. Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest zdanie kolokwium z parazytologii w terminie podanym przez kierownika przedmiotu po uzgodnieniu z opiekunem roku.
  10. Egzamin. Pierwszy termin jest pisemny. Obejmuje ćwiczenia i wykłady z cytologii i genetyki. Tematyka egzaminu oraz wykaz literatury są podawane studentom w formie pisemnej na początku zajęć.

Materiał obowiązujący na kolokwium z parazytologii

  1. Wiadomości ogólne.
  2. Charakterystyki ponadgatunkowych jednostek systematycznych.
  3. Gatunki omawiane na ćwiczeniach.
  4. Dodatkowo niżej wymienione taksony (poznane tylko teoretycznie ze skryptu):

Trichomonas tenax – rz. policzkowy,
T. hominis – rz. jelitowy,
Trypanosoma cruzi,
Plazmodium malariae,
Plazmodium ovale,
Acanthamoeba castellani,
Naegleria fowleri,
Schistosoma haematobium,
Opisthorchis felineus – przywra kocia
Echinococcus multilocularis
Toxocara canis – glista psia
Dypylidium caninum – tasiemiec psi,
Wuchereria bancrofti,
Sarcoptes scabiei – świerzbowiec ludzki,
Pulex irritans – pchła ludzka,
Glossina palpalis – mucha Tse-tse

 

Materiał obowiązujący studentów I roku Farmacji na egzaminie z przedmiotu Biologia i genetyka 2013/2014

Organizacja żywej materii. Klasyfikacja organizmów. Interakcje biocenotyczne

– poziomy organizacji życia: poziom molekularny, poziom organizmalny i ponadorganizmalny
– budowa komórki Procaryota i Eucaryota;
– jednostki taksonomiczne,
– naukowe nazewnictwo organizmów (system binominalny), synonimy i homonimy, rasy
– interakcje biocenotyczne wewnątrz- i międzygatunkowe; neutralizm, antagonizm, protekcjonizm

Współczesne problemy zagrożenia środowiska. Ksenobiotyki w środowisku.
      – najważniejsze zagrożenia środowiska, zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego (źródła, skutki – kwaśny deszcz, smog, fotosmog, dziura ozonowa, efekt cieplarniany), gleby i wody; definicja i efekty działania ksenobiotyków, przykłady ksenobiotyków w środowisku,

Struktura i ultrastruktura komórki
– odróżnienie komórki roślinnej od zwierzęcej,
– ściana komórkowa (pierwotna, wtórna – substancje inkrustujące: lignina, suberyna, kutyna, rekcje mikrochemiczne),
– cytoplazma (cytoszkielet komórki: mikrotubule, mikrofilamenty),
– wrzeciono podziałowe, centriole, ciałko podstawowe, wici, rzęski,
– błona komórkowa, retikulum endoplazma tyczne (gładkie i szorstkie),
– rybosomy
– jądro komórkowe (euchromatyna, heterochromatyna),
– jąderko,
– układ Golgiego (diktiosomy),
– lizosomy,
– wakuole (sok wakuolarny)
– skrobia (budowa chemiczna – amyloza, amylopektyna, reakcja mikrochemiczna), znaczenie diagnostyczne ziaren skrobiowych, skrobia ziemniaczana, fasolowa, pszeniczna, kukurydziana, ryżowa, owsiana
– szczawian wapnia (występowanie, formy krystaliczne, rozpuszczalność, znaczenie diagnostyczne),
– węglan wapnia (cystolity) – występowanie w roślinach, budowa, rozpuszczalność
– ziarna aleuronowe – występowanie, rodzaje, budowa, reakcje mikrochemiczne
– organelle metabolizmu energetycznego:
– mitochondria (budowa, pochodzenie)
– plastydy (proplastydy, etioplasty, chloroplasty, chromoplasty, leukoplasty, amyloplasty, elajoplasty, proteinoplasty, pochodzenie)
– peroksysomy (zwierzęce i roślinne – glioksysomy, peroksysomy liści)

Chromatyna i chromosomy
– Chromosomy człowieka: budowa morfologiczna i molekularna oraz funkcja
 struktura genów eukariotycznych; geny nieciągłe, introny, eksony,
– kod genetyczny,
– transkrypcja, translacja,
– pojęcia: genom, genotyp, fenotyp, kariotyp, kariogram,
– zapisy genotypu i kariotypu,
– region centromer-kinetochor, rodzaje kinetochorów, organizator jąderkotwórczy (NOR)- znaczenie i wykrywanie,
– liczba chromosomów: prawidłowa (n, 2n, x), aneuploidia i poliploidia, poliploidalność u człowieka,
– jednolite (metoda Feulgena) i prążkowe barwienie chromosomów; klasyfikacja chromosomów,
– mitoza i mejoza- przebieg i sens biologiczny tych zjawisk, zakłócenia podziałów,
– prawa Mendla, cechy dziedziczone zgodnie i niezgodnie z prawami Mendla,
– rodzaje płci : chromosomowa, chromatynowa (chromatyna płciowa X), hipoteza Lyon, ciałko Y

Zmienność i mutacje
– zmienność organizmów, mutacje, rekombinacje, czynniki mutagenne, aberracje liczbowe chromosomów (aneuploidie, poliploidie)

Chromosomopatie

  1. Pojęcia: kariotyp, aneuploidia
  2. Aberracje liczbowe chromosomów:
    1. autosomalne (zespół Downa trisomiczny i translokacyjny, zespół Edwardsa, zespół Patau’a, Trisomia 8),
    2. heterosomalne (zespół Klinefeltera, zespół (Patrycjj) Jacobs, zespół Turnera, Trisomia 47, XXX lub 46, XX / 47, XXX),
    3. chromosomopatie regularne i mozaicyzm

Monogenowe recesywne cechy człowieka

    1. Pojęcia : wady wrodzone (niedziedziczne, dziedziczne)
    2.  Cechy monogenowe (choroby i wady autosomalne) recesywne:
      – albinizm
      – mukowiscydoza
      – fenyloketonuria
      – galaktozemia
      – niedokrwistość sierpowatokrwinkowa
      (fenotypy , genotypy, sposób dziedziczenia, wykrywanie, leczenie objawowe i przyczynowe)

Monogenowe dominujące cechy człowieka
a) wady monogenowe dominujące
– polidaktylia
– syndaktylia
– kamptodaktylia
– brachydaktylia
– ektrodaktylia
(fenotypy, genotypy, sposób dziedziczenia)
b) choroby monogenowe dominujące
– torbielowatość nerek dorosłych
– otoskleroza
– polipowatość rodzinna gruczolakowa jelita grubego
-ch. Recklinghausena
(fenotypy, genotypy, sposób dziedziczenia)

Układy grupowe krwi (AB0, Rh)
– układ AB0 – fenotypy i genotypy, dziedziczenie (allelizm wielokrotny, kodominacja), podgrupy A1 i A2, przeciwciała naturalne i odpornościowe
– reguła Landsteinera
– prawo Dungerna i Hirszwelda
– wydzielacze
– konflikt serologiczny
– asocjacja grup układu AB0 z niektórymi chorobami; częstość grup krwi w różnych populacjach
– fitohemaglutyniny
– układ Rh – fenotypy, genotypy, dziedziczenie (dominacja, sprzężenie genów)
– niezgodność serologiczna a konflikt serologiczny, profilaktyka tego konfliktu

Cechy sprzężone autosomalnie (MNSs) i sprzężone z płcią
– układ MNSs – fenotypy i genotypy, dziedziczenie (kodominacja, sprzężenie genów), znaczenie
– cechy sprzężone z płcią – cechy recesywne (hemofilia A i B, daltonizm, dystrofia mięśniowa postępująca typu Duchenne’a) i dominujące (krzywica odporna na wit. D)

Cechy człowieka uwarunkowane wieloczynnikowo.
– poligenia
– dziedziczenie poligenowe nieciągłe (alternatywne) – definicja, przykłady, fenotypy i genotypy,
– dziedziczenie poligenowe ciągłe (geny addytywne, kumulatywne) – definicja, przykłady, fenotypy i genotypy; liczba różnych fenotypów, genotypów i częstość fenotypów w pokoleniu F2
– transgresja; odziedziczalność (wariancje genetyczne i środowiskowe); analiza cech bliźniąt mono- i dizygotycznych
– dziedziczenie inteligencji- iloraz inteligencji, skala Wechslera, wpływ czynników środowiska,
– cechy, znaczenie i dziedziczenie linii papilarnych (mono- i poligonowe), daktyloskopia, daktylogram (analiza)

Genetyka populacji. Genetyka molekularna
– podstawowe pojęcia: populacja mendlowska, różnorodność genetyczna, częstość genów i genotypów,
– prawo Hardy’go i Weinberga (sformułowanie, wzór matematyczny) – zakłócenia równowagi genetycznej (mutacje, dryf genetyczny),
– diagnostyka molekularna chorób genetycznych dla celów klinicznych
– achondroplazja
– testowanie predyspozycji do chorób genetycznie uwarunkowanych z późnym początkiem
– korzyści i zagrożenia wynikające z przeprowadzenia przedobjawowych testów  molekularnych
– identyfikacja molekularna ludzi
– somatyczna terapia genowa chorób monogenowych recesywnych (transfekcja ex vivo i in vitro, rodzaje wektorów)

Genetyczne podstawy onkogenezy
– nowotwory – definicja, charakterystyka komórek nowotworu złośliwego
– abberacje chromosomowe w komórkach nowotworowych
– kancerogeneza (fizyczna, chemiczna, biologiczna)
– antyonkogeny
– mechanizm obronny przed nowotworami

GMO. Klonowanie organizmów
– ransformacja
– wektory
– GMO roślinne (otrzymywanie, znaczenie , zalety , wady)
– GMO zwierzęce (otrzymywanie, znaczenie, zalety, wady)
– klonowanie organizmów roślinnych i zwierzęcych
– szczepionki genetyczne ( z genami immunomodelującymi, z genami proangiogennymi, z genami antyangiogennymi, wielolekowej oporności),
– bezpieczeństwo dla człowieka i środowiska, korzyści wynikające z zastosowania GMO w rolnictwie i medycynie.

Podziel się